به نقل از «ایمنا»

بازی؛ پل ارتباطی کودک و والدین

تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۸۷۶۸

سال‌های کودکی در پستوی زندگی می‌ماند، اما نورهای تابیده از آن بر جسم و روان، به عنوان یاوری همیشگی تا پایان عمر پابه‌پای افراد پیش می‌رود و با آنها رشد می‌کند، لذا کیفیت گذران این دوران از نظر متخصصان امر موضوعی بسیار مهم است و بازی کردن نیز یکی از لازمه‌های طی کردن باکیفیت این دوران است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، سازنده‌ترین بخش شخصیت هر فرد، نشأت گرفته از دورانی است که در آن به کشف محیط پیرامون پرداخته، احساسات خود را بی‌واسطه بروز داده و در صادقانه‌ترین حالت، نیروهای درونی خود را به نمایش می‌گذارد، در واقع این دوران همان دوران کودکی است که مهم‌ترین و ابتدایی‌ترین دوران شکل‌گیری شخصیت افراد محسوب می‌شود، بنابراین نحوه گذراندن این دوران بسیار مهم و قابل توجه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس تحقیقات انجام شده، بازی یکی از مهم‌ترین عوامل شکل‌گیری شخصیت افراد در دوران کودکی و جزئی جدانشدنی از رشد آنها به شمار می‌رود که در کنار آن کودکان به درکی از عواطف، احساسات و هیجانات خود می‌رسند، قوه تخیل خود را رشد می‌دهند، به کشف محیط پیرامون می‌پردازند، مهارت‌های بسیاری به دست می‌آورند و تعامل، دریافت شایستگی‌های اجتماعی و خلاقیت در آنها پدیدار می‌شود.

برخی متخصصان حوزه روانشناسی بر این باور هستند که والدین، اولین و محبوب‌ترین همبازی کودکان محسوب می‌شوند، همچنین اعتقاد دارند، بازی با کودکان منجر به کاهش استرس والدین می‌شود و به والدین اجازه می‌دهد تا از منحصر به فرد بودن کودک خود قدردانی کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که در سنین پایین به انجام بازی‌های متنوع مشغول بوده‌اند در بزرگسالی دارای هوش بسیار بالاتری هستند و بر همین اساس باید شرایطی برای کودک فراهم شود که به صورت منظم، مشغول انجام بازی‌های مختلف باشد.

بر اساس نظر روانشناسان بازی در عصر امروز و تربیت نوین، به گونه‌ای نهادینه شده است که جزو حقوق کودک بر شمرده می‌شود و سلب کردن این فرصت از کودکان به معنای نقض حقوق آنها است، انجام بیشتر بازی‌های خیالی به ویژه نمونه‌های پیچیده‌تر آن‌ها در دوران پیش‌دبستانی با سطح مهارت‌های اجتماعی و محبوبیت اجتماعی کودکان در ارتباط است و کودکان دارای این تجربه، بیشتر در فعالیت‌های اجتماعی مثبت شرکت می‌کنند.

همچنین کارشناسان اعتقاد دارند کودکانی که بیشتر بازی می‌کنند، شادتر هستند، بهتر با شرایط مختلف سازگار می‌شوند، تعاملات اجتماعی بیشتری دارند، بین هم‌سالان خود محبوب‌تر هستند و هم‌دلی بیشتری از خود نشان می‌دهند. همدلی یکی از اصول مهم برای پیشرفت مهارت‌های اجتماعی محسوب می‌شود و چنین کودکانی در آینده افکار و احساسات دیگران را بهتر درک می‌کنند.

بازی؛ یکی از مهم‌ترین عوامل ارتباط والدین با کودکان

شهرزاد دوستانی؛ ارشد روانشناسی کودک در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: هر فعالیت سرگرم‌کننده که با هدف فراغت یا سرگرمی انجام می‌شود و به صورت اختیاری است، بازی نامیده می‌شود که می‌تواند دارای قواعدی مخصوص به خود باشد. تفکیک‌هایی جنسیتی برای بعضی بازی‌ها در نظر گرفته می‌شود، اما تحقیقات، نشان از لازم بودن همه انواع بازی‌ها برای هر دو جنس دارد و منجر به رشد ابعاد شخصیت کودک می‌شود.

وی با بیان اینکه بنابر تحقیقات انجام شده تا دوره‌ای بازی‌های خشن و به اصطلاح تفنگی برای دختران و بازی‌های عاطفی، مراقبتی و عروسکی برای پسران نیز مناسب است، می‌افزاید: والدین برای داشتن ارتباطی توأم با احترام، امنیت، حل مسئله، استقلال، محبوبیت و بدون ترس یا دیدگاه انتقادی، نیازمندی ارتباطی صحیح با کودکان هستند.

این روانشناس کودک با بیان اینکه اولین گام برای تغییر شخصیت کودکان نیز برقرار بودن ارتباط صحیح میان کودک و والد است، تصریح می‌کند: در واقع بازی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در ارتباط صحیح والدین و کودکان محسوب می‌شود. اعتقاد بر این است که والدین باید وقت اختصاصی کیفی به صورت روزانه و به منظور بازی، به کودکان زیر ۱۲ سال اختصاص دهند.

امر و نهی کردن کودک توسط والدین در زمان بازی آسیب‌زا است

وی ادامه می‌دهد: در واقع باید زمانی به کودک اختصاص داده شود که تنها مخصوص به او باشد و کودک از آن لذت ببرد. به منظور لذت بردن کودک از وقت اخصاصی خود، باید از امر و نهی کردن جلوگیری شود؛ چراکه امر و نهی کردن همیشگی والدین در نظر کودک، به معنای دوست داشتنی نبودن او است. والدین برای جلوگیری از امر و نهی کردن به کودک در زمان اختصاصی کیفی او باید محیط را مناسب کنند تا آسوده‌خاطر با کودک خود وقت بگذرانند.

دوستانی می‌گوید: در وقت اختصاصی کیفی کودک باید به فعالیتی پرداخته و بازی انتخاب شود که کودک میل به آن دارد؛ چنین رفتارها و فعالیت‌هایی در نظر کودک به معنای مهم بودن او و انتخاب‌های او است و منجر به ایجاد اعتمادبه‌نفس برای کودک خواهد شد.

بازی؛ پل آشکارسازی اختلالات و استعدادها

زیور شریفی؛ مربی بازی کودک در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: بازی‌های کودکانه با توجه به تأثیر بر جسم، روح و روان، مغز و تفکر، دسته‌بندی می‌شوند و کودکان را فعال‌تر و آنها را از منزوی بودن به گروهی بودن تبدیل می‌کنند؛ همچنین با استفاده از بازی‌ها می‌توان به اختلالات، نقص‌ها و حتی استعدادهای کودکان اطلاع پیدا کرد و قوه تخیل آنها را افزایش داد.

وی می‌افزاید: در بازی‌های دارای تأثیرات جسمی، می‌توان حرکات را به کودکان آموخت و با توجه به حرکاتی که انجام می‌هند، ابتلای کودک به بیماری اوتیسم مشخص می‌شود. در صورت در نظر گرفتن بازی‌های جنبشی حرکتی برای کودکان، کودکی که از نظر ذهنی ضعیف‌تر از سایر کودکان یا دارای اختلال نقص توجه باشد، مشخص می‌شود؛ برای همراهی با این کودک، مربی یا والدین باید همزمان بازی را آغاز کنند تا کودک با آنها وارد مراحل بازی شود.

این مربی بازی کودک با بیان اینکه تمام کودکان با توضیح دادن یکباره بازی متوجه قوانین و شیوه انجام آن می‌شوند، اما کودک درگیر با اختلال نقص توجه نیازمند دو یا سه بار توضیح است تا متوجه دستورالعمل‌های بازی شود، تصریح می‌کند: کودکان با بازی هیجانات درونی خود را بروز می‌دهند و اشکال را بهتر می‌آموزند. با بازی کردن، تمام حواس و اعضای بدن کودک همزمان فعالیت می‌کنند و هماهنگی بین اعضای او به وجود می‌آید.

بازی‌های هدفمند از چه سنی برای کودکان در نظر گرفته شود؟

وی با تاکید بر اینکه هماهنگی به وجود آمده بین اعضا و حواس کودک منجر به تقویت تمرکز او می‌شود، ادامه می‌دهد: بازی‌های رایانه‌ای، تلویزیون و دستگاه‌های هوشمند، ذهن و روح کودکان را تسخیر و با کم کردن میزان تحرک، از موفق بودن علمی و پژوهشی آنها جلوگیری می‌کند. بازی‌ها می‌توانند در راستای گروهی شدن کودک، کمک‌کننده باشند؛ از همین رو می‌توان کودک منزوی را در یک بازی گروهی به عنوان سرگروه انتخاب کرد تا در پی آن تعامل او با سایر کودکان افزایش یابد.

شریفی با بیان اینکه در بازی‌ها می‌توان بر تنفس کودکان نیز کار کرد، می‌گوید: کودک معنای عمل دم یا بازدم را متوجه نیست، اما در بازی می‌توان از آنها خواست گلی را بو کنند تا عمل دم و سپس شمعی را فوت کنند تا عمل بازدم اتفاق بیفتد و کودکان در قالب بازی، عمل دم و بازدم را بیاموزند. در خصوص سن آغاز بازی‌های هدفمند برای کودکان، تفاوت نظرهایی وجود دارد؛ برخی بزرگان اعتقاد دارند بازی‌های هدفمند باید از بدو تولد و برخی دیگر اعتقاد دارند که باید از سن سه یا چهار سالگی آغاز شود.

وی با بیان اینکه حتی راه رفتن ابتدایی یک کودک می‌تواند هدفمند باشد، خاطرنشان می‌کند: اعتقاد بر این است که بازی‌های هدفمند باید از سن یک و نیم تا دو سالگی به کودکان آموزش داده شود، به عنوان مثال کودک پس از دو سالگی باید متوجه دست راست و چپ خود باشد و رنگ‌ها را بشناسد تا نقص یا اختلال احتمالی، آشکار شود.

کد خبر 646747

منبع: ایمنا

کلیدواژه: اهمیت بازی کردن در کودکان بازی کودکان بازی کودکان و رشد فکری اتاق بازی کودکان سایت بازی کودکان ست بازي كودكان دانلود بازی کودکان تربیت کودک تربیت کودکان لزوم تربیت کودک نحوه تربیت کودک آموزش مهارت های زندگی مهارت های رفتاری مهارت های کسب و کار آموزش مهارت های زندگی برای زوجین سلامت روان و مهارت های اجتماعی مهارت های اجتماعی مهارت های زندگی برای کودکان آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان کارگاه مهارت های زندگی برای کودکان شور زندگی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق بازی های هدفمند امر و نهی کردن اعتقاد دارند برای کودک مهم ترین بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۸۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ارسال ۹۲ تن دارو به افغانستان

سازمان نجات کودکان (Save the Children) اعلام کرده است ۹۲ تُن دارو برای معالجه حدود ۶۷۵ هزار تن به شمول ۴۰۰ هزار کودک مبتلا به بیمار‌های خطرناک، اما قابل پیش‌گیری وارد افغانستان شده است.

سازمان نجات کودکان روز سه‌شنبه، ۱۱ ثور، با نشر اعلامیه‌ای گفته است این محموله پس از افزایش عفونت‌های تنفسی و سرخکان در سال جاری وارد افغانستان شده است.

این سازمان افزوده است که در چهار ماه اول سال جاری میلادی بیش از یک هزار کودک زیر پنج سال به دلیل بیماری‌های تنفسی جان‌های‌شان را از دست داده‌اند که ۸۸ درصد از کل مرگ‌ومیرهای ناشی از عفونت تنفسی را شامل می‌شود.

در این اعلامیه آمده است: «طی سه ماه گذشته تیم‌های سیار سازمان نجات کودکان که در ۸ ولایت کار و نزدیک به ۶۹ هزار مورد عفونت حاد تنفسی را در کودکان زیر پنج سال درمان کرده‌اند.»

از سویی، ارشد مالک، رییس سازمان نجات کودکان در افغانستان گفته است: «بسیاری از کودکان در افغانستان به دلیل بیماری‌های قابل پیش‌گیری می‌میرند. ورود این دواها به این معنا است که بیش از ۴۰۰ هزار کودک در برخی از دورافتاده‌ترین مناطق کشور زیر درمان بالقوه نجات‌دهنده قرار خواهند گرفت.»

این سازمان ارزش کمک‌های پزشکی را حدود ۵۹۰ هزار دلار گفته است که از سوی نهاد اتحاد امداد هالند (DRA)، کمک‌های بشردوستانه اتحادیه اروپا (ECHO)، وزارت امور خارجه آلمان، اداره توسعه بین‌المللی امریکا و دیگر سازمان‌ها اهدا شده است.

پیش از این، سازمان صحی جهان گفته بود که عدم دسترسی به خدمات صحی باکیفیت، یک چالش اساسی در افغانستان است.

این سازمان افزود که ۱۸ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های صحی وابسته‌اند.

گفتنی است که سازمان نجات کودکان از سال ۱۹۷۶ به این‌سو از جوامع و از حقوق کودکان در سراسر افغانستان حمایت می‌کند.

باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان